Opracowanie obejmowało projekt, który uporządkuje obecnie występujące na działce nasadzenia i stworzy z nich ładne kompozycje, bez konieczności pozbywania się zastanych gatunków.
W miejsce nasadzeń oddzielających bramę wjazdową i furtkę zaproponowano kompozycję złożoną z regularnych brył – znajdą się tutaj gatunki szczepione na pniu, azalia oraz istniejący pieris japoński (przesadzony). Bukszpany wieczniezielone proponuje się przesadzić na przeciwną część nawierzchni tak, aby nieco rozluźnić roślinność tym miejscu (rozrastające się wierzby ‘Erythroflexuosa’ mogłyby w przyszłości je przysłonić). Aby podkreślić niejako rangę wejścia proponuje się zastosowanie oświetlenia w sposób regularny, pomiędzy bukszpanami. Zmieniono także nieco kształt kompozycji z klonem palmowym, nadając mu formę, która będzie nawiązywać do obrysu nawierzchni z kostki brukowej. Strefa wejścia oraz wypoczynkowa połączone są za pomocą swobodnie biegnącej kamiennej ścieżki. W miejscu, gdzie znajduje się taras – z kamieni połączonych lepiszczem – przechodzi w węższą, złożoną tylko z kamienia ciosanego (lub polnego, łamanego).
